Op vakantie in Frankrijk zat ik aan het zwembad met 2 vrouwen te kletsen.
De een vertelde dat ze borstvoeding gegeven heeft aan haar kind terwijl dat van in het begin al moeilijk ging en pijnlijk was. Tot een thuishulp haar eens zei dat het ok was om er mee te stoppen als ze zich er niet comfortabel bij voelde. Ze is toen in tranen uit gebarsten. Ze voelde zich schuldig en mislukt, want er wordt toch van je verwacht dat je dat kan volhouden? Ze is er toen wel mee gestopt.
De andere vertelde dat telkens als haar schoondochter op bezoek kwam, ze het huis extra poetste. De schoondochter kwam uit hogere kring en ze zou zo maar eens kunnen denken dat het bij haar een vieze boel was. Haar zoon had haar al gezegd dat te laten, “als het hier voor haar niet goed genoeg is, moet ze maar aanzetten” had hij gezegd ( en waarschijnlijk had de schoondochter enkel oog voor de zoon en niet voor een stofje toen ze op bezoek was 😊).
Willen voldoen aan verwachtingen, ik kan er een boek over schrijven, hoor het zo vaak in mijn praktijk en ben er zelf niet helemaal vrij van. Verwachtingen van onze ouders, onze dierbaren of de maatschappij. Er zijn zelfs mensen die loyaal blijven aan een overledene.
Het probleem van deze pleaser-mentaliteit is dat het onze authenticiteit in de weg staat. Als je je energie richt op wat er van je verwacht wordt en hoe je je moet gedragen om een goed mens te zijn, geen kritiek te krijgen of om er bij te horen, loop je continu over je eigen grenzen en dat leidt tot energieverlies. Je raakt steeds verder verwijderd van je authenticiteit. En op de duur laat je je levenspad er door bepalen en doe je niet meer de dingen die goed zijn voor JOU.
Waarom doen we dit dan? Waarom hechten we belang aan wat “de mensen” zullen zeggen?
De onderliggende reden is angst. Angst dat we niet aanvaard worden als onze authentieke zelf. Angst dat de relatie niet zal stand houden als we grenzen stellen. En als we het patroon willen doorbreken, krijgen we een schuldgevoel.
Een schuldgevoel omdat we een snipperdag voor onszelf nemen, een pizza op tafel zetten ipv een vers maal, ons huis eens overhoop ligt, we “nee” moeten zeggen als iemand wat vraagt, niet beschikbaar zijn…
Terwijl de omgang met mensen die oprecht zijn en die je vanwege hun authenticiteit kunt vertrouwen heel bevredigend is en uiteindelijk de meest waarachtige vorm van omgang met anderen. Werken aan meer bewustwording van het authenticiteit brengt ons dus dichter bij echte relaties in plaats van bij onechte, kwetsende of disfunctionele.
Een oefening om zicht te krijgen op je authenticiteit:
Spendeer dagelijks 10 min aan de volgende vragen:
- Wat voelde goed vandaag? Waarvan wil ik meer in mijn leven?
- Wat voelde niet goed vandaag? Wat wil ik niet meer?
- Wat is belangrijk voor mij?
- Waar wordt ik blij van? Waar krijg ik energie van?
- Wat kost me energie?
Neem een blad papier, verdeel in twee helften en zet in de ene kolom JA en in de andere kolom NEE.
Schrijf de antwoorden op de vragen in de juiste kolom. Bij JA alles wat je goed doet en bij nee alles wat je niet meer wil.
Bv JA: mezelf tijd geven om rustig wakker te worden, voldoende bewegen, etentje met een vriendin, telefoonvrije maaltijden
Bv NEE: mijn mening niet zeggen als ik niet akkoord ga, boeken uitlezen die niet interessant zijn, meegesleurd worden in andermans drama, eten als ik geen honger heb,…
Hang je lijst ergens waar je er regelmatig naar kijkt. Door je deze vragen te stellen, krijg je weer meer focus op jezelf.
Natuurlijk is dit slechts een begin. Herken je het patroon bij jezelf? Dan kunnen we er aan werken in de coaching. Zo geraak je van het gevoel af geleefd te worden en hou je meer energie over.
Achter het schuldgevoel ligt de vrijheid. FOERT kunnen zeggen en doen wat goed is voor JOU.
